WYCIECZKA 7- I 8-KLASISTÓW DO PODZAMCZA CHĘCIŃSKIEGO I OBLĘGORKA

W pogodny i ciepły wtorek, 24 października br., 35-osobowa grupa najstarszych uczniów naszej szkoły uczestniczyła w wycieczcie do: Centrum Nauki Leonardo da Vinci w Podzamczu Chęcińskim (oddziału Regionalnego Centrum Naukowo – Technicznego) oraz Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku (oddziału Muzeum Narodowego w Kielcach). Opiekę nad uczniami sprawowali: p. Ewa Sulima, p. Ilona Wosztyl – Bawarska oraz p. Zbigniew Opalski. Założeniami programowymi wycieczki były: pobyt w Centrum Nauki Leonardo da Vinci - nauka poprzez doświadczenie i zabawę z wykorzystaniem nowoczesnych interaktywnych eksponatów,  poznanie wystaw o charakterze multimedialno – mechatronicznym: ,,Człowiek – niezwykła maszyna” i ,,Człowiek – trybik w machinie przyrody”, a także zwiedzanie Pałacyku Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku - pogłębianie wiedzy z zakresu literatury nt. życia i twórczości H. Sienkiewicza – laureata Nagrody Nobla oraz udział w lekcji muzealnej ,,Quo vadis – powieść na miarę Nobla”.

Po niemal 1,5-godzinnej podróży pierwsze kroki skierowano do obiektu naukowo – technicznego, który w niecodzienny sposób prezentuje otaczającą nas materię. Uczniowie poznali mechanizm funkcjonowania ludzkiego ciała. Obejrzeli wystawę,  która prezentowała pięć czynności życiowych człowieka (oddychanie, bicie serca, reakcja na bodźce, utrzymanie postawy pionowej ciała oraz odżywianie), utrzymujących organizm w stanie biologicznej równowagi. Dzięki interaktywnym wystawom wszystkie stanowiska cieszyły się powodzeniem. Oprócz sprawdzenia pojemności płuc, przepływu krwi w żyłach, a także  poznania funkcjonowania przewodu pokarmowego, każdy mógł skupić się na tej dziedzinie wiedzy, która go najbardziej inspirowała. Nie brakowało sympatyków robotyki, fizyki czy ekologii. Nauka, poprzez dobrą zabawę, zawsze wywołuje pozytywne emocje i budzi ciekawość. Dwie godziny spędzone w Centrum Nauki Leonardo da Vinci z pewnością zaprocentują na wielu lekcjach w szkolnej rzeczywistości, bo wzbogacanie wiedzy poprzez doświadczenia najlepiej się zapamiętuje.

Następnie uczestnicy udali się z wizytą do Pałacyku Henryka Sienkiewicza – urokliwego miejsca, do którego prowadzi długa aleja lipowa. Tego dnia spacer nabrał dodatkowego atutu – różnobarwne jesienne liście prezentowały się okazale na wysokich lipach. Po dotarciu na miejsce naszym oczom ukazał się przepiękny pałacyk otoczony ogrodem w stylu angielskim.  Zwiedzanie letniej rezydencji naszego Noblisty rozpoczęto od opowiedzenia przez panią przewodnik kilku ciekawostek z życia pisarza. Później kolejno zwiedzano: gabinet artysty, w którym znajdują się oryginalne meble należące do twórcy, czyli bogato zdobione dębowe biurko, przy którym powstawała powieść „W pustyni i puszczy”, salon z galerią obrazów, dużą  jadalnię, palarnię oraz sypialnię pisarza. Warto nadmienić, iż wyposażenie wnętrz  stanowią oryginalne meble, obrazy, rzeźby, tkaniny oraz część księgozbioru Sienkiewicza. Walorem ekspozycji jest jej bogactwo i autentyczność przedmiotów bezpośrednio związanych z Sienkiewiczem. Dużym zainteresowaniem wśród młodzieży cieszyły się pamiątki pisarza przywiezione  z podróży do Stanów Zjednoczonych i Afryki.

Kolejnym punktem wycieczki był udział  w lekcji muzealnej „ Quo vadis- powieść na miarę Nobla?” - lekcji poświęconej książce Sienkiewicza, która przyniosła mu międzynarodową sławę. Prowadząca spotkanie opowiedziała o początkach chrześcijaństwa oraz przytoczyła kilka wybranych zagadnień z kart dzieła. W sposób niezwykle ciekawy przedstawiła genezę powstania utworu, napisanego pod wpływem wielokrotnych podróży Sienkiewicza do Rzymu - Wiecznego Miasta. To właśnie powieść ,,Quo vadis” w dużej mierze przyczyniła się do otrzymania Nagrody Nobla, którą przyznano Sienkiewiczowi za całokształt twórczości.
Na uwagę zasługuje fakt, że trzy dni przed naszą wycieczką muzeum obchodziło wyjątkowy jubileusz  65-lecia istnienia, bowiem pierwszą placówkę muzealną poświęconą Nobliście uroczyście otwarto tam 26 października 1958 roku. Dnia 24 października Pałacyk odwiedziła prawnuczka Henryka Sienkiewicza – p. Anna Dziewanowska. Niestety, nie udało nam się z nią spotkać, ale sama świadomość, że przebywała w tym miejscu, jest dla nas powodem do radości.

W drodze powrotnej nie mogło zabraknąć obowiązkowego punktu każdej wycieczki – wizyty w restauracji sieciowej. Po konsumpcji posiłku, uczniowie pełni dobrego humoru i bogatsi o nowe doświadczenia, wrócili do Ciepielowa.