strona główna

Patron Szkoły


Doktor Marian Papuziński - kalendarium

21.XI. 1901r. - urodził się w Łodzi jako najstarszy z pięciorga dzieci Nikodema i Walerii Papuzińskich.

1918r. - udział w wojnie polsko-ukraińskiej 1918-19. Marian Papuziński wprost z siódmej klasy gimnazjum wstąpił jako ochotnik do 36 Pułku Piechoty w Warszawie, skąd w styczniu 1919r. wyruszył na front ukraiński.

1919r. - został ciężko ranny w walkach pod Lwowem. Leczony przez pół roku w szpitalach we Lwowie , Krakowie, Łodzi i Ciechocinku.

1919r. - po odzyskaniu zdrowia odkomenderowany do Szkoły Podchorążych w Warszawie.

1920r. - ukończył warszawską Podchorążówkę. Został przydzielony do Grodzieńskiego Pułku Strzelców i wysłany na front polsko-rosyjski (Wojna 20-tego roku). Za udział w bitwie pod Radzyminem (Cud nad Wisłą) odznaczony Krzyżem Walecznych. W tym samym roku podporucznik Papuziński brał udział w walkach o przywrócenie Wilna Polsce, pod dowództwem gen. Żeligowskiego.

1921r. - został zdemobilizowany. Pozostał w Wilnie.

1922r. - zdał maturę j ako ekstern i wstąpił na Wydział Lekarski Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. Aby zarobić na studia i utrzymanie podjął prace jako redaktor w Dzienniku Wileńskim.

1927r. - ożenił się z córką uniwersyteckiego stomatologa, Haliną Witkowską.

1928r. - ukończył studia medyczne ze specjalizacją dermatologii i ginekologii.

1934r. - przeniósł się do Ciepielowa.

1939r. - po wybuchu II Wojny Światowej, 1 września został powołany do służby wojskowej w szpitalu w Przemyślu. Po kilku tygodniach (wkroczenie Armii Radzieckiej do Polski) woj skowy szpital został ewakuowany, następnie rozbrojony na Wołyniu przez wojska radzieckie. Podczas powrotu do domu doktor dostał się do niewoli niemieckiej, z której udało mu się uciec. Po powrocie do Ciepielowa został lekarzem zgrupowania ,,Ośki" Batalionów Chłopskich. Otrzymał pseudonim Opoka.

1943r. - wraz z grupą przyjaciół z Ruchu Oporu, którzy gościli w jego domu, został aresztowany przez Gestapo i wywieziony do więzienia w Radomiu. Zwolniony po kilku dniach.

1945r.- po wojnie został zmobilizowany do służby wojskowej w Poznaniu.

1946-48r. - pracował w Szczecinie m. in. jako lekarz kolejowy.

1948r. - wrócił do Ciepielowa, gdzie przez następne dwadzieścia lat leczył chorych i pracował społecznie. Zorganizował izbę porodową, zbudował ambulatorium, przychodnię dla chorych. Jednocześnie gromadził środki na budowę dużego, nowoczesnego ośrodka zdrowia: organizował zbiórki pieniężne, loterie fantowe, pozyskiwał fundusze od władz. Załatwiał dokumentację i zakupienie placu, gromadził materiały budowlane. Był inicjatorem i współorganizatorem powstania Kółka Rolniczego, parku w centrum Ciepielowa, budowy przystanku PKS, utwardzania dróg dojazdowych itp. Miał wiele projektów, których nie zdążył zrealizować: przede wszystkim budowa kolei na odcinku Radom-Ciepielów- Lublin, przy wykorzystaniu fragmentów poniemieckiej linii kolejowej Berlin-Kijów z czasów II wojny. Inne to: przywrócenie osadzie Ciepielów praw miej skich, zamiana GS-owskiego magazynu na łaźnię gminną.

23.II.1967r. - zmarł w Warszawie. Pochowany na cmentarzu w Ciepielowie. Po śmierci mieszkańcy Ciepielowa nazwali ulicę jego imieniem.

1989r. - pośmiertnie Odznaczony Odznaką Pamiątkową Batalionów Chłopskich.

31.V.2003r.- Publiczna Szkoła Podstawowa otrzymuje imię doktora Mariana Papuzińskiego.

Uroczystość wręczenia sztandaru Publicznej Szkole Podstawowej w Ciepielowie

Marian PapuzińskiZ inicjatywą nadania szkole sztandaru wyszli członkowie Gminnego Koła Kombatantów RP w Ciepielowie, którzy jako pierwsi wpłacili znaczną kwotę pieniędzy. Pomysł ten zaaprobowała Rada Pedagogiczna i Rada Rodziców. Przygotowania do tak doniosłej uroczystości trwały w szkole już od dłuższego czasu.

Dnia 30 maja 2004 roku w pierwszą rocznicę nadania szkole imienia, w patriotycznej atmosferze, odbyła się uroczystość wręczenia sztandaru Publicznej Szkole Podstawowej im. Mariana Papuzińskiego w Ciepielowie.

Uroczystość rozpoczęła się zbiórką przed Urzędem Gminy w Ciepielowie. Stąd w asyście pocztów sztandarowych i orkiestry dętej ze Zwolenia, przemaszerowaliśmy do kościoła. Uczestnicy zajęli miejsca, a ks. Biskup z miejscowym proboszczem wyszli przed świątynię, aby powitać i wprowadzić do środka poczty sztandarowe. Rozpoczęła się Msza Święta celebrowana przez ks. Biskupa Adama Odzimka, który wygłosił okolicznościową homilię i ks. proboszcza Stanisława Sławińskiego. Podczas nabożeństwa obecne były poczty sztandarowe: Ochotniczej Straży Pożarnej i Związku Kombatantów R.P. - Koła Ciepielów.

W trakcie Mszy Świętej uroczystego poświęcenia sztandaru dokonał ks. Biskup Adam Odzimek, oddając w opiekę Bogu i Jego opatrzności całą społeczność uczniowską oraz pedagogów. Uroczystość w kościele zakończyło odegranie "Boże, coś Polskę" oraz odśpiewanie pieśni przez szkolny chór. Po zakończeniu eucharystii uczestnicy przemaszerowali przy dźwiękach orkiestry dętej przed budynek szkoły, gdzie odbyła się część oficjalna.

Wśród przybyłych na uroczystość znaleźli się m.in.: przedstawiciele władz powiatu i gminy, fundatorzy sztandaru, Komendant Policji, dyrektorzy szkół z terenu gminy, pracownicy placówek oświatowych, członkowie Rady Gminy, przedstawiciele urzędów i instytucji, przyjaciele i dobroczyńcy szkoły, członkowie rodziny patrona szkoły, nauczyciele-emeryci i obecni nauczyciele szkoły, jej pracownicy, rodzice uczniów i uczniowie.

Po oficjalnym powitaniu gości przez Panią dyrektor szkoły Barbarę Garganisz, uczennice naszej placówki przedstawiły historię szkoły podstawowej w Ciepielowie.

Następnie wystąpił poczet sztandarowy rodziców, a Przewodniczący Rady Rodziców, prosząc o zapewnienie sztandarowi należytej opieki i czci oraz o godne reprezentowanie szkoły, przekazał sztandar pierwszemu pocztowi szkoły w składzie: Renata Sobania, Mateusz Górski i Aleksandra Grzeszczyk. Uczniowie ci złożyli uroczyste ślubowanie, obiecując m.in.: strzec honoru i godności szkoły, a dobrą pracą i nauką rozsławiać jej imię, zawsze godnie reprezentować ojczyznę i ziemię, z której wyrośli, szanować język, historię, tradycję, Po odśpiewaniu hymnu narodowego dokonano prezentacji sztandaru zebranym, zaś delegacja uczniów udała się na cmentarz parafialny w celu złożenia kwiatów na grobie patrona szkoły doktora Mariana Papuzińskiego. Ślubowanie na sztandar złożyli dyrektor szkoły, przedstawiciel nauczycieli i uczniów.

Później miało miejsce uroczyste wbijanie ozdobnych gwoździ w drzewiec sztandaru przez gości honorowych, wszyscy mogli też złożyć pamiątkowe wpisy do Kroniki Szkoły.

Kolejnym punktem uroczystości były wystąpienia okolicznościowe przedstawicieli władz samorządowych z województwa, powiatu i gminy.

Po wyprowadzeniu sztandaru odbyła się podniosła część artystyczna o tematyce patriotycznej "Myśląc Ojczyzna...", którą przygotowały Agnieszka Kowalska odpowiedzialna za scenariusz oraz teksty i Małgorzata Kominek zapewniająca oprawę muzyczną w wykonaniu szkolnego chóru. Uczniowie, przytaczając teksty papieża Jana Pawła II, podkreślali jak ważne jest poszanowanie tradycji i Ojczyzny. Słowami papieża zwrócili się do swoich kolegów i koleżanek:

,,Tego, co w was się zaczęło, czy potraficie nie popsuć,

Czy będziecie zawsze oddzielać dobro i zło?"

Całość zakończyła część towarzyska i poczęstunek z udziałem zaproszonych gości. Wręczenie sztandaru było precyzyjnie dopracowane w najdrobniejszych szczegółach, wyczuwało się niezwykły szacunek dla tradycji, duży nacisk na ceremoniał związany ze sztandarem i pietyzm w obchodzeniu się z nim w każdym momencie. Nauczyciel naszej szkoły - Zbigniew Opalski poprowadził całość niezwykle swobodnie i z dużym taktem.

Uroczystość przeszła już do historii szkoły i z pewnością przez wszystkich uczestniczących będzie długo i niezwykle ciepło wspominana. Zaś  widniejące na rewersie sztandaru motto naszej szkoły: ,, Żyję godnie i uczciwie. Szanuję siebie i drugiego człowieka. Jestem dumny z mojego pochodzenia" - będzie przyświecało uczniom w ich dalszych drogach życiowych.